Ο Σταύρος Ξαρχάκος σε μεγάλες στιγμές μουσικής δημιουργίας. Ποίηση Φεντερίκο Λόρκα, απόδοση στα ελληνικά Νίκου Γκάτσιου, αφήγηση Μάνου Κατράκη με τη μεγάλη φωνή του βαρύτονου Κώστα Πασχάλη της ορχήστρας της Βιέννης.
Μια μικρή μαρτυρία. Άλλον επώνυμον εκτός του Σταύρου Ξαρχάκου δεν είδα στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αμέσως μετά άρχισε να συρρέει το πλήθος και να πυκνώνει μέχρι την επομένη 17 Νοεμβρίου 1973.............Φοβάμαι τους ανθρώπους, που άλλαζαν πεζοδρόμιο, όταν σε συναντούσαν και τώρα σε λοιδορούν γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο- Μανόλης Αναγνωστάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου